Stephen King (Richard Bachman) – "Wielki Marsz"



„Zmarli są sierotami. Nie mają ojca, matki, dziewczyny, kochanki. Towarzyszy im tylko cisza, cisza jak skrzydełko ćmy. Koniec rozdzierającego bólu przy każdym ruchu, koniec długiego sennego koszmaru marszu drogą. Ciało w spokoju, w bezruchu. Cisza. Idealny mrok śmierci.”




Ktoś kto nie zna dokładnie biografii Stephena Kinga, biorąc do ręki książkę autorstwa niejakiego Richarda Bachmana, najprawdopodobniej nie wpadłby na pomysł, że pod tym pseudonimem kryje się King we własnej osobie. Powołanie do życia tej postaci bardzo mnie zaintrygowało, dlatego troszkę najpierw na ten temat bo to ciekawa historia, a później już o samej książce.
Oficjalna biografia Richarda Bachmana ( tak, miał swoją biografię) wskazywała, że autor z powodu bezsenności zaczął pisać powieści. Zmarł w 1985 r. na bardzo rzadką odmianę schizonomii. Był autorem siedmiu książek z tym, że ostatnią wydano w roku 2007 r. Znalazłam też taką informację, jakoby ujawnienie prawdy, że Bachman i King to ta sama osoba nastąpiło w roku śmierci Bachmana. Ale jak to się ma do wydanej w późniejszym okresie książki – nie wiem. Stephen King używał tego pseudonimu, zanim stał się sławny dzięki swoim książkom. Pisarz tłumaczył:

”Większość z nas ma w sobie takie miejsce, w którym zawsze pada deszcz, cienie są długie a lasy pełne potworów. Dobrze jest dysponować głosem, którym można opowiedzieć o strachach tego miejsca i częściowo opisać jego topografię, nie negując blasku i jasności, które przepełniają nasze zwykłe życie. Dla mnie Bachman jest tym głosem.”

Skąd akurat taki pseudonim? Wybór owiany jest prawie, że legendą. Pisarz najpierw chciał użyć nazwiska panieńskiego matki, wtedy przybrałby pseudonim Guy Pillsbury. Zmienił jednak zdanie, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo odkrycia. Połączył w końcu pierwszy człon nazwy zespołu Bachman – Turner Overdrive z pseudonimem Donalda E. Westlakea – Richard Stark. I tak właśnie powstał Richard Bachman. Bardzo ciekawa postać z własną historią.

„Wielki Marsz” został wydany w 1979 r. Akcja powieści dzieje się w niedalekiej przyszłości w Stanach Zjednoczonych. Co roku organizowany jest tam tytułowy Wielki Marsz, coś na kształt dzisiejszego reality show. Stu młodych chłopaków z całego kraju, zgłaszających wcześniej swoje kandydatury, zostaje wylosowanych spośród tysięcy chętnych do wzięcia udziału w makabrycznej zabawie. Jedynym zadaniem uczestników marszu jest wędrówka. Wędrówka w której nie ma mety. Wygrywa ten, który będzie szedł dalej, pozostali zostają zabijani na oczach wielotysięcznych tłumów. Minimalna prędkość z jaką chłopcy muszę maszerować to 6 km/h. Za niedotrzymanie tego pułapu grozi upomnienie. Trzy upomnienia oznaczają czerwoną kartkę czyli śmierć bez litości. W marszu bierze udział Ray Garraty, nazywany synem stanu Maine. Bohater podczas morderczego pochodu nawiązuje jakże ekstremalne w tych warunkach przyjaźnie. Uczestnicy poruszają także tematy dotyczące przyjaźni, miłości, zaufania ale i śmierci. Każdy z nich chce wygrać, chociaż tak naprawdę nie wiadomo co jest nagrodą. I czy patrzenie na bezsensowną śmierć dziewięćdziesięciu dziewięciu pozostałych uczestników daje satysfakcję z wygranej.

Powiem wam, że ta książka wgniotła mnie w krzesło. Uważam, że jest to jedna z najlepszych książek Kinga, jakąkolwiek czytałam. Jest tak realistyczna, tak bardzo prawdopodobna, że aż strach myśleć. Kto wie, czy za jakiś czas, media nie wpadną na pomysł by takie reality show powstało. Tym bardziej, że śmierć dobrze się sprzedaje jak wiemy. A śmierć na oczach tysięcy ludzi tym bardziej. Rozrywka przoduje, nawet chora rozrywka.

Autor genialnie uwidocznił upadek moralny człowieka, świat bez barier i żadnych wartości. Rozmowy uczestników skłaniają czytelnika do myślenia. Brutalne sceny zabijania wycieńczonych chłopców bez cienia litości wpływają na psychikę. Wyobraźcie sobie iść bez odpoczynku, dzień, dwa, trzy z ustaloną odgórnie szybkością mając do dyspozycji jedynie wodę i koncentraty. Na samą myśl już bolą mnie nogi. King moim zdaniem ukazał tutaj swój kunszt pisarki w całej okazałości. Zakończenie zostawia pewien niedosyt. Może to i dobrze. Czytelnik sam ma możliwość dopisać sobie dalsze losy osoby, która wygrała. Jestem świeżo po lekturze i zastanawiam się jak wielką wyobraźnię ma autor, żeby napisać coś takiego. Aż strach myśleć co mu siedzi w głowie.

Naprawdę polecam. Genialnie mroczna książka wykorzystująca wydawałoby się banalny pomysł. Przeczytajcie, a już zawsze na wszelkiego rodzaje marsze i pochody będziecie patrzeć inaczej niż dotychczas.



Stephen King


Recenzja tygodnia (28.05.2012 r. - 03.06.2012 r.) i (11.03.2013 r. - 18.03.2013 r.) na portalu


Rekomendacja recenzji na portalu

21 komentarzy:

  1. Bardzo zachęcająca recenzja, a szczególnie "ta książka wgniotła mnie w krzesło" :) będę szukać w bibliotekach.
    A swoją drogą to straszne, myślałam, że temat reality show to juz przeszłość, ale myliłam się, widziałam ostatnio ranking tych programów i o zgrozo są nawet takie w których biorą udział dzieciaki...

    OdpowiedzUsuń
  2. Brzmi bardzo ciekawie :)Poszukam u siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. no, zaintrygowałaś mnie - przeczytam na pewno :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czytałam. Naprawdę działa na psychikę;) Co do "ostatniej" książki Bachmana...chodzi Ci chyba o "Blaze"? King stwierdził, że napisał tę książkę wcześniej i później po prostu znalazł rękopis (raczej maszynopis;) na strychu;) W każdym razie to coś w stylu ostatniej, odnalezionej książki Bachmana;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam Kinga, a tej książki jeszcze nie miałam okazji czytać. Bardzo zachęcająca recenzja, zaraz zapisuję sobie tytuł. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo lubię książki Kinga, nie miałam pojęcia, skąd wziął się jego pseudonim, więc dzięki za wyjaśnienia :) "Wielki marsz" mam w planach :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Teraz nie jestem w nastroju na tego typu książki, ale Stephena Kinga uwielbiam i chciałabym poznać więcej jego książek, więc na tą pewnie też przyjdzie kolej.

    OdpowiedzUsuń
  8. wstyd sie przyznac, ale nie czytałam nic autorstwa Kinga. Trzeba to zmienić, aby się przekonać czy polubię jego dzieła.

    OdpowiedzUsuń
  9. "Tym bardziej, że śmierć dobrze się sprzedaje jak wiemy. A śmierć na oczach tysięcy ludzi tym bardziej" - no proszę widać pomysł chwytliwy, bo przecież w tak ostatnio popularnych Igrzyskach Śmierci też mniej więcej o to chodzi, prawda? Śmierć na oczach widzów.

    OdpowiedzUsuń
  10. Uwielbiam tego autora i jego książki. "Wielkiego marszu" nie czytałam i mam nadzieję, że będzie mi to dane kiedyś zmienić. Osobiście na wakacje mam zamiat zabrać ze sobą cykl mrocznej wieży, podobno dzieło, które King uważa za swoją perełkę w życiowym dorobku :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  11. Wstyd przyznać, ale nie czytałam jeszcze żadnej książki Stephena Kinga... Czas to nadrobić. Poszukam książki, którą polecasz, w bibliotece i sprawdzę, czy i mi przypadnie do gustu :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Kurde, ciągle gdzieś o tym autorze słyszę i aż wstyd się przyznać, żę jeszcze żadnej jego książki nie czytałam...

    OdpowiedzUsuń
  13. Styl pisania Kinga kompletnie do mnie nie przemawia. Kilkukrotnie brałam się za powieści tego autora, ale za każdym razem szybko się poddawałam :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Lubię książki Kinga, aktualnie czytam "Misery", a i po "Wielki marsz" chętnie sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Czytałem tę książkę ładnych parę lat temu i mogę potwierdzić, rzeczywiście robi niesamowite wrażenie. Swego czasu była moim numerem jeden wśród przeczytanych książek nie tylko Stephena Kinga ale w ogóle.Tak więc jakby ktoś się jeszcze wahał to polecam :-)

    OdpowiedzUsuń
  16. Nie lubię prozy S.Kinga. Jest dla mnie zbyt ślamazarna,ale Wielki Marsz jest świetny.
    TeaVirus

    OdpowiedzUsuń
  17. Książkę przeczytałem wczoraj, faktycznie bardzo ciekawa (chociaż nie powiedziałbym, że wgniata w krzesło), na pewno daje trochę do myślenia, zwłaszcza gdy ktoś nigdy w swoim życiu nie przeżył niczego 'poważnego'.

    OdpowiedzUsuń
  18. Jestem pod wielkim wrażeniem ksiązki Wielki marsz,do tej pory uważałam "Doktor sen" za najlepszą ksiażkę Kinga. Po przeczytaniu Wielkiego marszu zdecydowanie zmieniam zdanie,i to ona będzie teraz moim number 1. Niesamowicie wciągająca książka,czytając ją niemal sama czułam ból w nogach...człowiek czytając tę książkę utożsamia się z bohaterami. Z polubiłam Garraty'ego,z czasem zagłębiając się w książkę,moja sympatia do niego systematycznie malała....te jego wiwatowanie gdy widział majora...szlag mnie trafiał.. No,ale suma sumarum książka jest niesamowicie wciągająca, polecam ją każdemu... (tak na marginesie polecam również książkę Deana Koontza Prędkość,przepraszam za off top ale polecając Wielki marsz nie mogłam pominąć Prędkości gdyż jest równie wciągająca)

    OdpowiedzUsuń
  19. Dla mnie "Wielki Marsz" to według mnie najlepsza powieść Kinga (przyszczytałam wszystkie - mam porównanie).
    Zdecydowanie daje do myślenia.

    OdpowiedzUsuń
  20. Witam zjadam kinga ksiazke p ksiazce , wielki marsz to jesna z lepszych ktorw czytalem od poczatku, bastion byl lepszy poki co , mega ks. I daje do myslenia i pokazuje rozne historie, polecam Leo Punisher :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Dobra recenzja. Wg mnie to również jedna z najlepszych książek Kinga.
    Zapraszam na opis moich emocji po przeczytaniu "Wielkiego marszu" :)

    https://www.milczenieliter.pl/2020/06/stephen-king-wielki-marsz.html

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję wszystkim za ślad, który tutaj zostawiacie :)

Copyright © 2016 Subiektywnie o książkach , Blogger