Zmyślenia – Eliza Segiet

"Ludzie powinni mieć w sobie siłę, tolerancję, miłość i zrozumienie – wtedy, kiedy Inni są po prostu inni".

Nie jest łatwo w krótkiej formie zawrzeć kwintesencję pewnych problemów i zjawisk. Jeszcze trudniej, gdy twórca bierze na warsztat ludzkie emocje, uczucia i silne przeżycia. Elizie Segiet jednak się to udało. Udało w swoich opowiadaniach opowiedzieć o człowieku. O tym, co go dręczy i co nie pozwala zasnąć. O namiętnościach i ludzkich ułomnościach, a także o tym, że samotność to choroba naszych czasów.

"Chmurność" – Eliza Segiet

"Piękne są chmurne podróże

i chmurność nieba

jest piękna".

Upajając się po raz kolejny poezją Elizy Segiet wiedziałam, że czeka na mnie wiele strof pełnych emocji, po które mogę sięgać wielokrotnie. Poetka musi mi więc wybaczyć fakt, że jej kolejny tomik tak długo czekał na swoje przedstawienie na mojej stronie. Zwyczajnie bowiem upajałam się każdym słowem Elizy Segiet i wracając do tego zbioru co jakiś czas, odnajdywałam coraz to nowsze płaszczyzny, na jakich można odbierać tylko lirykę. A to przecież najważniejsze w poezji.

"Prześwity" – Eliza Segiet

"Tak naprawdę to były tylko prześwity szczęścia".

Wielka i prawdziwa miłość istnieje - niektórzy powiedzą, że to banał i swoisty fałsz. A jednak bez tego uczucia, większość z nas nie wyobraża sobie życia, a bez miłości przecież nie powstawałyby tak liczne dzieła artystyczne. Eliza Segiet, siłę i nieograniczoną moc tego uczucia starała się przekazać w swojej niezwykle sensualnej poezji, a teraz spróbowała także swoich sił w utworze dramatycznym. Oby kiedyś monodram ten został wystawiony na deskach jakiegoś dobrego teatru.

"Myślne miraże" - Eliza Segiet

"(...)

Wszystko

jest ciągłą chwilą.

Namiastką wszystkości

jest miłość".

Słowa: "myśli" i "miraże", czyli części składowe tytułu drugiego tomiku wierszy Elizy Segiet, doskonale odzwierciedlają kwintesencję poezji. Czym ona bowiem jest, jeśli nie myślą, i mirażem, a nawet myślnym mirażem? Poezja jest przecież tak samo nieuchwytna jak nasze myśli, oraz tak samo niezbadana jak ułuda i przewidzenie. Tytuł tomiku trafiony, podobnie jak dobór wierszy, jakie zawiera.

"Romans z sobą" – Eliza Segiet

"Obraz zaczyna się od kropki,

wiersz od słowa,

(...)".

Moje ostatnie spotkanie z poezją, było swoistą podróżą po bezdrożach liryki. Z poezją można bowiem robić naprawdę różne rzeczy – nawet romansować, jak udowadniają wiersze zawarte w tomiku, który chciałabym Wam dzisiaj przedstawić. Tomiku, który urzekł mnie początkowo pięknym wydaniem, by następnie zachwycić bogactwem refleksji i emocji.