"Komunikacje" – Piotr Barański











"Coraz częściej potrzebujemy profili,
Żeby się zobaczyć
en face".



Gdybyśmy dojrzałemu człowiekowi, żyjącemu pięćdziesiąt lat temu, pokazali współczesny świat ze wszelkimi komunikatorami i portalami społecznościowymi takimi, jak facebook, twitter, skype i wszechobecnym internetem, powiedziałby z pewnością, że funkcjonujemy w epoce komunikacyjnego dobrobytu. Dziś bowiem, jak nigdy dotąd posiadamy nieograniczone możliwości komunikowania się z ludźmi z całego świata. A jednak, jak w swoim najnowszym tomiku ukazuje Piotr Barański, w dobie tego dobrobytu zatraciliśmy paradoksalnie naturalną zdolność do rozmowy, do komunikacji z drugim człowiekiem.

Piotr Barański, rocznik 1986 to absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim, któremu są drogie zarówno proza, poezja jak i muzyka. Autor kilku tomików poezji: "Nocne południe", "Lekkie piosenki", "Poziom morza", czy "Znowu". Tomik "Komunikacje" to zbiór dwudziestu dziewięciu wierszy.

Poeta, którego przedsmak współczesnej, dobrej poezji miałam możliwość poznać w tomiku pt. "Znowu", swój kolejny zbiór rozpoczyna od wiele mówiącego, metaforycznego wiersza pt. "Ekranizacje". Wiersza wywołującego refleksje nad tym, dlaczego w obecnych czasach coraz bardziej zamieniamy prawdziwe, realne życie na życie ekranowe, pełne fikcji. W podobnej konwencji utrzymana jest cała liryka zawarta w tym tomiku, gdyż Piotr Barański pod wiele mówiącym tytułem "Komunikacje", w iście subtelny sposób, z wrodzoną sobie wnikliwością, stara się skonfrontować czytelnika ze współczesną manierą kontaktów międzyludzkich - za pomocą internetu, różnego rodzaju komunikatorów - byleby tylko nie rozmawiać "face to face". Wiersze autora to w większości trafne komentarze odnoszące się do naszej współczesności – w dużej mierze gorzkie, bez szczypty lukru, prawdziwe.

W lirykach tego zbioru cyklicznie wyłowić można frazy klucze, czyli słowa klucze, których wydźwięk i swoista prowokacja w ich wymowie, zmuszają do zatrzymania. W kontekście tym "naturalne tweety" stają się metaforą prawdziwych rozmów, których coraz mniej. Wiersz z wymownym tytułem "Fb" i umieszczenie w nim frazy "przy lajkowaniu" odnosi się wprost do użytkowania Facebooka i zatracenia się w zdobywaniu lajków, jako wymiernego potwierdzenia szacunku i sympatii. Czy tak jednak jest? To pytanie zawisa w przestrzeni i zasiewa ziarno niepewności. Najbardziej wyrazisty utwór tego tomiku, czyli "Znaki czatu" (widoczne odniesienie do "znaków czasu") to w zasadzie sześć linijek mocnej, bezkompromisowej poezji odnoszącej się do zatracenia naturalnych kontaktów międzyludzkich. To według mnie najbardziej wymowny wiersz z całego zbioru poety.

Piotr Barański w swojej poezji pozornie nie ocenia przeniesienia sfery komunikowania się z drugim człowiekiem z realnej rzeczywistości do internetu, a jednak w wierszu "Pomaganie" poucza, że istotą kontaktu z ludźmi jest "podawać rękę", w taki sposób, by "tak, żeby była w tym dłoń". Poeta jest także doskonałym obserwatorem rzeczywistości, czego dowodzi wiersz pt. "Komunia" i zawarta  w nim metafora "połączenia się". W tomiku pojawia się także dość tajemniczy dla mnie wiersz, którego tytuł to trzy gwiazdki, a jego słowa kluczowe, czyli "wydarzenia, fakty, wiadomości" nasuwają mi pewne myśli, nie do końca sprecyzowane. Piotr Barański stosuje także widoczną grę słów w wierszu "Niewerbalna", gdzie fraza "komunikacja miejsca" nabiera zupełnie nowego znaczenia.

"Komunikacje" to zbiór wierszy, ukazanych w dość minimalistycznej formie, które odsłaniają postępujący konsumpcjonizm w praktycznie każdej sferze naszego istnienia – rozmowach, spotkaniach, zakupach, kulturze, przyrodzie i wielu, wielu innych. Piotr Barański celnie punktuje zatracanie się naszych pewnych naturalnych odruchów na rzecz zdobywania lajków i życia w wirtualnej rzeczywistości. To poezja na wskroś współczesna, dająca dużo do myślenia, każdemu, bez wyjątku.

Piotr Barański


 Za możliwość przeczytania tomiku dziękuję poecie

Strona poety - KLIK.



19 komentarzy:

  1. To musi być świetny tomik - na czasie! Bardzo chętnie przeczytam!
    s-a

    OdpowiedzUsuń
  2. Ciekawe spojrzenie na dzisiejszy świat poprzez wiersze. To z pewnością niełatwe zadanie ale jak widać autor temu sprostał...

    OdpowiedzUsuń
  3. Poezja na czasie ☺ z pewnością sięgnę po ten tomik!

    OdpowiedzUsuń
  4. Poezja o nowoczesności, może być ciekawe ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Tomik może być interesujący. Jestem ciekawa jak autor ujął świat wirtualny w wierszach.

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie przepadam za poezją, więc tym razem spasuje.

    OdpowiedzUsuń
  7. Piękne słowa o tym tomie wierszy :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Poezja w takim wydaniu, choć minimalistycznym musi być ciekawa.

    OdpowiedzUsuń
  9. O, bardzo mnie zainteresował ten tomik, lubię teksty będące diagnozą naszych czasów. Kupię i przeczytam w przeciągu kilku miesięcy. :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  11. Tym razem spasuję, rzadko miewam chęć na poezję, a pewnie szkoda.

    OdpowiedzUsuń
  12. Poezja do mnie nie przemawia ale chętnie się wypowiem na temat dzisiejszych czasów ;).

    Kiedyś nie było telefonów, internetu i ludzie też jakoś żyli ... A co najważniejsze mieli czas żeby przystanąć i porozmawiać z sąsiadem, pomóc mu. A na dworze było pełno dzieci i karą było "nie pójdziesz na dwór", a nie jak teraz dla wielu dzieci wyjście na podwórko, to jest kara ... Jeśli nawet już wyjdą, to najczęściej siedzą i patrzą w telefony ... Smutne czasy ...

    Oczywiście telefony, internet, to jest duże ułatwienie w ówczesnych czasach szkoda tylko, że dla niektórych staje się "całym" światem. Zwłaszcza FB ...

    OdpowiedzUsuń
  13. Z poezją nigdy się nie lubiłam :(

    OdpowiedzUsuń
  14. Ostatnio poezja coraz bardziej wraca do łask i bardzo mnie to cieszy. :D

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję wszystkim za ślad, który tutaj zostawiacie :)

Copyright © 2016 Subiektywnie o książkach , Blogger