"Echa pamięci" – Katherine Webb








"Miłość wypełnia, a później opuszcza serca ludzi... serca innych ludzi. Jak przypływ i odpływ".



Ta książka nadal "siedzi" w mojej głowie. Jej bohaterowie jawią mi się niczym rzeczywiste postacie, które istniały naprawdę. Kocham takie literackie uczty, dzięki którym całą swoją osobą czuję, że czytanie to najlepsze, czego mogłam nauczyć się w życiu. Ostrzegam, ta recenzja całkowicie i nieodwołalnie wychwala dzieło, które w pełni na to zasługuje. Nie żałuję bowiem żadnej, nocnej godziny, jaką poświęciłam na przeczytanie tej książki, a którą mogłabym przecież przeznaczyć na smaczne spanie. W zasadzie to nie musicie czytać dalej tego tekstu, szkoda waszego czasu – lepiej biegnijcie kupić "Echa pamięci" i zatopcie się we wspaniałą treść tej książki. 

Katherine Webb urodziła się w 1977 r., swoje dzieciństwo spędziła na wsi w hrabstwie Hampshire. Ukończyła Uniwersytet Durham, a następnie kilka lat mieszkała w różnych miejscach – w Londynie i Wenecji. Na stałe osiedliła się jednak w Berkshire. W swoim życiu wykonywała już wiele zawodów: kelnerki, au pair, sekretarki, bibliotekarki, czy gospodyni domowej. Obecnie pracuje na pełnym etacie jako pisarka, kocha czytać i uwielbia swoje dwa koty. Autorka zadebiutowała powieścią pt. "Dziedzictwo".

Zachowi Gilchristowi, właścicielowi kiepsko prosperującej galerii sztuki, życie zaczyna rozpadać się na kawałki. Jego była żona wyprowadza się z kraju i zabiera ich córkę na drugi koniec świata, a bohaterowi brakuje weny na napisanie książki o życiu sławnego artysty - Charlesa Aubreya, za którą już pobrał zaliczkę od wydawnictwa. Zach postanawia więc wyjechać do Blacknowle - wsi, do której Aubrey przyjeżdżał na swoje letnie wakacje wraz z kochanką i córkami. Na miejscu poznaje sędziwą i zdziwaczałą staruszkę Dimity Thatcher, nazywaną Mitzy, która w młodości była muzą malarza. Zach próbując dowiedzieć się czegoś nowego o artyście, odkrywa coraz więcej tajemnic związanych z losami wielu osób sprzed ponad siedemdziesięciu lat. Echa pamięci bowiem powracają niczym bumerang, nie dając o sobie zapomnieć.

"Echa pamięci" to historia tak wielopłaszczyznowa, jak wielopłaszczyznowe jest nasze życie. W celu ukazania tej zależności, Katherine Webb zastosowała wielce trafiony zabieg w postaci retrospekcji, który co chwilę chwiał całą konstrukcją chronologiczną powieści, wprowadzając element tajemnicy i niedopowiedzenia. Czytelnik bowiem wraz z Mitzy cofa się do roku 1937 r., w którym to zaczęła się cała historia. Autorka przez całą fabułę książki, miesza ze sobą plany czasowe – często zawieszając akcję w najlepszym momencie, co niejeden raz doprowadzało mnie do istnej wściekłości. Tak bardzo bowiem chciałam dowiedzieć się co będzie dalej. Intrygującym zabiegiem było również podzielenie wspomnień Dimity – na te, które opowiada Zachowi i te, które wynurzają się z jej pamięci - pełne sekretów i tajemnic. Taka dwutorowość jeszcze bardziej mnie intrygowała. Krok po kroku, z każdą stroną, układałam sobie kolejne elementy układanki, by na koniec wyłonić całościowy obraz dziejów Mitzy. Cała konstrukcja fabularna została wykonana więc w mistrzowskim stylu, serwując czytelnikom do tego wszystkiego na koniec wspaniały suspens. Czego chcieć więcej!

Historia Mitzy i Charlesa Aubreya to opowieść o miłości, która pod wpływem różnych czynników przerodziła się w obsesję, doprowadzającą do wielkiego nieszczęścia, niszczącą wszystko na swojej drodze. Historia czternastoletniej wówczas dziewczyny, mieszkającej na wsi, na wybrzeżu Dorset, która od samego początku skazana została na ostracyzm lokalnej społeczności ze względu na swoją matkę dziwaczkę - to przejmujący portret psychologiczny kobiety, która za wszelką cenę chciała być kochana i zwyczajnie zauważana przez innych. Przyjazd wyzwolonego z konwenansów społecznych artysty, pokazał Mitzy zupełnie inny świat. Bohaterka, jako jego muza zakochała się w Aubreyu, a uczucie to całkowicie pozbawiło ją jakichkolwiek skrupułów. Powieść pokazuje powracający ciężar winy za popełnione czyny, siłę miłości i obsesji, oraz siłę powracającej przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć - nigdy. O bohaterach książki Katherine Webb można byłoby napisać oddzielne elaboraty, ze względu na ich misternie utkane kreacje i wszechobecną dbałość o detale w ich pokazaniu. Podczas lektury tej powieści wielokrotnie oceniałam i starałam się ich zrozumieć. Rzadko kiedy bohaterowie tak bardzo wpływają na moje przemyślenia.

Podczas pisania krótkiego streszczenia fabuły, próbowałam wyłożyć czytelnikom najważniejsze jej punkty, jednak uwierzcie mi – te kilka zdań to tylko mały skrawek tego, co otrzymuje czytelnik. "Echa pamięci" to bowiem książka, posiadająca cechy sagi rodzinnej – powieść napisana z wielkim rozmachem, godnym dzieł największych pisarzy. W każdym zdaniu, w każdym słowie widać bowiem godny naśladowania kunszt pisarski autorki, pozostający na wysokim poziomie. A misternie skonstruowana fabuła, nie pozwala oderwać się od tej lektury nawet na chwilę, pomimo jej sporej objętości – ponad 500 stron tekstu, będącego niczym miód na moje literackie podniebienie. Podczas czytania tej książki czułam namacalnie wiatr nadchodzący z wybrzeża oceanu, słyszałam huk fal, i razem z bohaterkami zbierałam różnorakie zioła. To było niczym mistyczne przeżycie, którego na pewno nie zapomnę.

Powieść Katherine Webb to jedna z niewielu książek, która pozostanie głęboko ukryta w mojej pamięci, powracając co jakiś czas głośnym echem. Po takiej literackiej uczcie, nie mogłabym nie przeczytać debiutu autorki, który sądząc po recenzjach, jest równie dobry. Jeśli więc lubicie epickie powieści napisane z rozmachem, pełne tajemnic, namiętności i ludzkich grzechów – nie zwlekajcie. Dla takich dzieł warto poświęcić noc!



Katherine Webb


Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi Zaczytaj się!
http://zaczytajsie.pl/



Rekomendacja recenzji na portalu Zaczytaj się!
http://zaczytajsie.pl/2014/08/10/katherine-webb-echa-pamieci-2/

32 komentarze:

  1. Marzę o tej książce! Tak bardzo bym chciała, żeby i w mojej pamięci co jakiś czas powracała niczym echo:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Właśnie sobie uświadomiłam,że "Dziedzictwo" tej autorki stoi u mnie na półce już od baaaardzo dawna;) muszę w końcu przeczytać:) a po twojej recenzji wiem już, że sięgnę też po "Echa pamięci". Lubię takie wielopłaszczyznowe powieści z wyrazistymi bohaterami:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Zaciekawiłaś mnie bardzo :-). Chętnie po nią sięgnę :-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Najpierw przeczytałam "Dziedzictwo", które bardzo mi się podobało, a później "Echa pamięci", które były trochę gorsze. Ale i tak mi się podobała ta książka i czekam na inne tej autorki :)

    pasion-libros.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Bardzo ładna recenzja :)
    Jakie szczęście, że w jednej księgarni była promocja na ''Echa Pamięci'' i ''Dziedzictwo tej autorki (kup ''Echa'', a dostaniesz ''Dziedzictwo'' za złotówkę) - na szczęście się skusiłam i niedługo zabieram się za lekturę :)
    Pozdrawiam Serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  6. "Cechy sagi rodzinnej" - te trzy słowa spowodowały, że muszę ją przeczytać ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Potrafisz zachęcić:) Książka troszkę przypomina Kolekcjonerkę perfum, to cofanie się w czasie, tajemnicza historia, a to właśnie obecnie są klimaty, które najbardziej mi się podobają:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Tylko potwierdziłaś, że moja intuicja ciągnie mnie w dobrym kierunku

    OdpowiedzUsuń
  9. dość kusząco zapowiada się treść i twoja opinia tylko potwierdza jej wartość :)

    Ps. Zapomniałam o tym portalu - Zaczytaj się :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Czytałam już kilka recenzji na temat tej książki przyznam szczerze, że po "Dla ciebie wszystko" K. Michalak, to będzie mój następny cel.

    OdpowiedzUsuń
  11. czytałam już sporo pozytywnych recenzji tej książki i coraz bardziej się na nią napalam :)

    OdpowiedzUsuń
  12. okładka jest jedną z ładniejszych, jakie widziałam. na pewno zwróciłabym dzięki niej na zawartość książki

    OdpowiedzUsuń
  13. To jedna z książek, którą mnie kusisz. Pięknie o niej napisałaś i marzę, by poświęcić dla niej noc ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. Piękna powieść, już tyle się o niej naczytałam, że nie mogę się doczekać, kiedy wpadnie w moje ręce.

    OdpowiedzUsuń
  15. Kolejna osoba tak bardzo wychwala tę książkę. Nie mam narazie możliwości jej przeczytania, wpędzacie mnie w depresję :(

    OdpowiedzUsuń
  16. Ja nocki bym chyba nie poświęciła :D Ale okładka bardzo mnie zaintrygowała. Spotkałam już równie pochlebną opinię, to fajna sprawa, bowiem ja ciągle podchodzę jak pies do jeża przy nieznanych mi autorach. Zapisuję! :D

    OdpowiedzUsuń
  17. Saga z retrospekcją - to lubię, a jeszcze wspomnienia biegną dwutorowo - zaintrygowałaś mnie. Dotąd nie planowałam wcale tej lektury:)

    OdpowiedzUsuń
  18. Zaskoczyłaś mnie. Nie myślałam, że ta książka jest aż tak wyjątkowo. Twoje emocje aż wylewają się z tej recenzji. W takim razie muszę sama także zaznajomić się z twórczością tej autorki.

    OdpowiedzUsuń
  19. Po takiej recenzji rzeczywiście mam ochotę od razu biec do księgarni i szukać tej powieści :) Na pewno się za nią rozejrzę, bo również lubię opowieści o powracającej przeszłości i emocjach tak silnych, że trwają przez lata. Poza tym nazwisko autorki kojarzę i chciałam przeczytać również "Dziedzictwo".

    OdpowiedzUsuń
  20. Bardzo chętnie po nią sięgnę. Nie spodziewałam się, że to tak dobra książka :D

    OdpowiedzUsuń
  21. Nic, tylko przeczytać, takiej literackiej uczcie nie odmówię. :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Okropna okładka, ale Twoje rekomendacja mnie baaardzo zachęciła do poznanie tej książki. A początkowo uważałem, że to pozycja nie dla mnie....

    OdpowiedzUsuń
  23. Jestem pewna, że po niej sięgnę. Po rekomendacji takiej blogerki książkowej jak ty :)
    http://zakurzone-stronice.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  24. Już sam wstęp zachęca do sięgnięcia po książkę :) Normalnie bym pewnie się nie skusiła, ale ostatnimi czasy coraz częściej czytam takie książki, więc kto wie, może i tą uda mi się dorwać w moje ręce :)

    OdpowiedzUsuń
  25. A ja akurat ją dla siebie zdobyłam i cieszę się, że mam taki skarb na półce :)

    OdpowiedzUsuń
  26. Bardzo chciałabym zapoznać się z tą historią, bo po tylu pozytywnych recenzjach nie sposob nie chcieć. :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Jesteś już którąś osobą z rzędu, która tak emocjonalnie poleca mi tę książkę. Nie wypada mi więc odmówić jej lektury.

    OdpowiedzUsuń
  28. Słyszałam coś o tej książce i kojarzę autorkę, ale jeszcze nic nie czytałam.

    OdpowiedzUsuń
  29. Chyba Wiolu wszystkich przekonałaś do tej książki:) Bo pewnie nietrudno się domyślić, że i ja się czuję stuprocentowo zachęcona.

    OdpowiedzUsuń
  30. Ja właśnie kończę czytać tę powieść. Rewelacyjna, powoli się rozkręca ale później już trzyma i nie puszcza, nie pozwala o sobie zapomnieć. Mam pytanie - czy mógłby mi ktoś polecić podobne książki?

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję wszystkim za ślad, który tutaj zostawiacie :)

Copyright © 2016 Subiektywnie o książkach , Blogger